
Reformując polski system oświatowy, warto pamiętać, że edukacja jest dziedziną realizacji wartości autotelicznych, utylitarnych oraz instrumentalnych. Powinna pomóc poznawać siebie i świat, kierować sobą i światem, a także stawać się procesem umożliwiającym wielostronne i twórcze uczestnictwo w życiu. Jest ona narzędziem rozwoju jednostki i społeczeństwa, ponieważ zorientowana humanistycznie, pojmowana jest jako proces kształtowania jednostki, zapewniający jedność postaw, przekonań i wiedzy, czyli rozwijający jej kompetencje intelektualne, moralne i uczuciowe, a także wyobraźnię i postawy twórcze.