Piagetowskie rozwiązanie problemu: Czy wiedza prawomocna wywodzi się z doświadczenia, czy z pewnych a priori danych form wiedzy? — stanowiącego oś tradycyjnego sporu między empirystami a apriorystami — polega na odrzuceniu zakładanego tu dylematu i na zajęciu stanowiska pośredniego (dodajmy, iż w gruncie rzeczy kompromisowego) między tymi krańcowymi rozwiązaniami. Z punktu widzenia epistemologii genetycznej żadne partie wiedzy nie są „z góry dane”: nie jest też z góry przesądzony taki a nie inny rozwój wiedzy prawomocnej, postępujący wzrost jej adekwatności czy prawdziwości. Przeciwnie, tzw. prawdy konieczne czy oczywiste, stanowiące tradycyjny argument apriorystów, stanowią końcowe rezultaty*, a nie punkt wyjścia progresywnego procesu konstrukcji struktur logiczno-matematycznych.
