Dokładniej mówiąc, typ rezultatów poznawczych generowanych przez społeczną praktykę badawczą, społeczno-subiektywny kontekst której wyraża w szczególności klasycznie pozytywistyczna (Millowska) teoria poznania naukowego, nie stanowi już adekwatnych przesłanek subieklywno- -racjonalnych odpowiednich dziedzin praktyki społecznej, przebiegającej w zmienionych warunkach społeczno-obiektywnych. Jak wiadomo, efektem społecznej praktyki badawczej w okresie przedteoretycznym są zwerbalizowane, odpowiednio skodyfikowane i usystematyzowane dedukcyjnie treści doświadczenia społecznego.Nauka w okresie przełomu teoretycznego musi zatem dostarczać przesłanek dla pozanaukowych typów praktyki społecznej, które wykraczają swą treścią poza treść zastanego doświadczenia społecznego, stanowiąc zarazem swoistą kontynuację tego ostatniego.
