Analogicznie z perspektywy mechaniki Newtona, a w szczególności prawa powszechnej grawitacji, grawitacja Galileusza uzyskuje stosunkowo wąski zakres swego praktyczno-obiektywnego odniesienia przedmiotowego (w kontekście całej dziedziny badanej przez mechanikę klasyczną): dotyczy tylko obiektów o małej masie oraz znajdujących się blisko powierzchni Ziemi, mimo że literalne odniesienie przedmiotowe pojęcia Galileuszowego reprezentowało znacznie rozleglejszą dziedzinę. Niemniej pod pewnym innym względem wszelka teoria wcześniejsza łączy się z niesłychanie doniosłym dla teorii następnej zadaniem: należy, wskazując jej praktyczno-obiektywne odniesienie przedmiotowe, odpowiedzieć na pytanie, jaka była jej funkcjonalność, a więc względna efektywność praktyczna we wskazanym zakresie. Tylko odpowiedź na to pytanie (pośrednio zaś na pytanie o powód akceptacji społecznej minionej teorii) uprawomocnia teorię następną.
