Stąd żadna z teorii poznania naukowego nie może rościć sobie prawa do ponadhisto- rycznej ważności ustanawianych przez nią norm poznawczych i dyrektyw metodologicznych, gdyż normy te i dyrektywy są funkcjonalno-obiektywnie uwarunkowane z tego powodu nie są one ponadczasowo obowiązujące. Podkreślmy też, że zmiany w obrębie wymienionych sfer świadomości społecznej związanych z nauką powodowane są przez stale działające, choć historycznie różnie się przejawiające, zapotrzebowania obiektywne zgłaszane nauce; okoliczność ta jest wynikiem tego, że rozwój nauki sprzężony jest z procesem rozwoju całokształtu praktyki społecznej, stanowiąc jego składową.
