Kompetencje interpretacyjno-komunikacyjne są podstawowym elementem składowym kwalifikacji nauczycielskich. Potrzeba ich rozwijania jest często sygnalizowana w literaturze przedmiotu (R. Kwaśnica, 1994, J. Szempruch, 2000). Szczególną wagę przypisuje się opanowaniu wysokiego poziomu umiejętności komunikacji z uczniem, odporności na przeszkody, zdolności do korygowania i modyfikacji własnego zachowania oraz umiejętności antycypowania wyników poczynań pedagogicznych. Podkreśla się też znaczenie umiejętności komunikowania się na poziomie empatii, najwyższym, jeśli chodzi o taksonomię umiejętności komunikacyjnych w ujęciu psychologicznym (J. J. Guilbert, 1983).
