
Przejście od gospodarki centralnie planowanej i kierowanej do społecznej gospodarki rynkowej, rodzące potrzebę nowej edukacji ekonomicznej i pracowniczej;organizację gospodarki oraz ochronę środowiska, stawiające przed szkolnictwem zwiększone zadania w zakresie uświadamiania młodzieży o konieczności działań proekologicznych jako warunku przetrwania i rozwoju życia na ziemi;modernizację rolnictwa i modelu konsumpcji, co powinno być reprezentatywną częścią treści edukacji;adaptację do struktur Unii Europejskiej i integrację z Europą połączone z poznaniem problemów wynikających z nowego pojmowania partnerstwa, suwerenności i roli państwa narodowego w przyszłości; kształtowanie świadomości społecznej i zmianę postaw, połączone z rozszerzeniem treści kształcenia na temat podstawowych wyzwań przyszłości państwa i społeczeństwa, zmian w różnych sferach życia społecznego i ich konsekwencji;