Aby wychowanie mogło zaistnieć, osoby pozostające w relacjach powinny uznać własną godność, wolność, okazać autentyczność, poczucie odpowiedzialności, zaufanie i empatię (B. Milerski, B. Śliwerski, 2000, s. 274). Wychowanie według tradycji personalistycznej jest procesem, w efekcie którego wychowanek ma dojść do pełni osobowego rozwoju. Dokonuje się to między innymi poprzez: (1) ukształtowanie charakteru oraz poczucia odpowiedzialności za własny rozwój; (2) poznanie i przestrzeganie norm społecznych; (3) rozwijanie postawy życzliwości i miłości do ludzi.Podstawą wychowania w szkole jest pomoc udzielana uczniowi w aktualizowaniu jego własnych, niepowtarzalnych możliwości. Jest ono rodzajem wsparcia, towarzyszeniem człowiekowi w rozwoju.
