Wymaga to ścisłej współpracy szkół wyższych kształcących nauczycieli i różnych ogniw edukacji. Rozwiązaniu wymienionych problemów edukacyjnych towarzyszyć powinny zmiany w doktrynie kształcenia nauczycieli, w programach nauczania, w realizacji funkcji socjalnych szkół oraz ich doposażeniu. Jest to sprawa niezmiernie ważna, ponieważ proces wprowadzania zmian w szkole jest bardzo skomplikowany i przebiega w ściśle określonych sekwencjach. Niedostrzeganie strukturalnych zależności w tej dziedzinie i woluntaryzm oddziaływań wprowadzają chaos w obręb systemu oświatowego i oddalają pozytywne skutki podjętych reform.
