Kompetencja w tym rozumieniu jest zdolnością do czegoś, zależną zarówno od znajomości wchodzących w nią umiejętności i sprawności, jak i od przekonania możliwości posługiwania się tą zdolnością.Na podstawie analizy literatury przedmiotu można stwierdzić, że kompetencja jest kategorią podmiotową, a jej nabywanie odbywa się w konkretnym układzie sytuacji typowych dla zróżnicowanych środowisk, w których odbywa się socjalizacja jednostki (A. Piotrowski, 1980, s. 94). Optymalny rozwój jednostki polega na aktywne reorganizacji i integracji rozmaitych kompetencji nabytych w ciągu życia, przy czym większość kompetencji zawiera w sobie potencjalną zdolność do generowania w sposób twórczy nowych zachowań, różnorodnych kombinacji i przekształceń przyswojonych elementów.
