To bowiem, co w koncepcji Milla składa się na płaszczyznę psychologiczną rozważań, z punktu widzenia epistemologii historycznej oznacza psychologistyczną charakterystykę sposobu, w jaki dowolny podmiot jednostkowy może przyswajać sobie treści potocznego doświadczenia społecznego. Charakterystyka ta, zasadniczo wchodząc w skład psychologii, może być uznana za epistemo- logicznie znaczącą o tyle, o ile wyznaczone w jej ramach „naturalne” prawidłowości uzasadniają realizowalność danego programu metodologicznego od strony psychologicznej, rzucając światło na psychologiczne warunki partycypacji jednostek w doświadczeniu społecznym, czy — ogólniej — w świadomości społecznej.
