W wypadku, gdy dziedzina literalnego odniesienia przedmiotowego D teorii T stanowi po prostu poddziedzinę literalnego odniesienia przedmiotowego D’ teorii T’. tj. wówczas gdy T jest jedynie prostym rozszerzeniem (uogólnieniem) T, nie ma podstaw do uznania, że owo literalne odniesienie przedmiotowe D’ teorii T’ stanowi bardziej adekwatne przybliżenie do praktyczno-obiektywnego odniesienia przedmiotowego teorii T niż literalne odniesienie przedmiotowe D teorii T. Teoria T’, wyjaśniając fakt uprzedniej akceptacji społecznej teorii T, wskazuje praktyczno-obiek- tywne warunki efektywnego stosowania w praktyce społecznej teorii T w sposób nie różniący się od tego, jaki wprost (literalnie) wyznacza sama teoria T; w rezultacie T nie koryguje w sposób istotny T.
