Obok widocznych już osiągnięć edukacyjnych należy zwrócić również uwagę na istnienie zagrożeń. Do poważniejszych zagrożeń, które wystąpiły w latach dziewięćdziesiątych, zaliczyć należy: ograniczenie zakresu funkcji wychowawczej, opiekuńczej i wyrównawczej szkoły, poważne niepokoje środowiska nauczycielskiego i naukowego dotyczące tzw. minimów programowych, podważanie statusu zawodowego nauczycieli, próby ideologizacji działań oświatowych oraz ograniczania roli państwa jako gwaranta równych szans edukacyjnych dla wszystkich dzieci. Rozgoryczenie rodzi również trudna sytuacja ekonomiczna szkół i uczelni związana z obniżeniem nakładów finansowych na oświatę i szkolnictwo wyższe.
