
Ukierunkowany na pozytywną zmianę rozwój szkoły powinien mieć zorganizowany, planowy charakter. Ze względu na wielopłaszczyznowość pracy szkoły i wzajemne oddziaływanie poszczególnych poziomów owej struktury warto posłużyć się uniwersalną procedurą konstruowania planu rozwoju szkoły, która może uwzględniać:wybór obszarów pracy szkoły, czyli wyodrębnionych przez radę pedagogiczną zakresów funkcjonowania szkoły, istotnych dla jej dalszego rozwoju;diagnoza stanu, czyli opis doświadczeń szkoły w wyodrębnionym obszarze pracy w zestawieniu z założeniami reformy;określenie celów głównych, czyli sformułowanie standardów dla wybranych podobszarów;określenie wskaźników realizacji standardu;określenie kryteriów sukcesu, czyli przyjętego stopnia wypełnienia standardu, określonego umownie dla danego obszaru, który zapewnia mierzalność standardu;analiza zasobów – określenie potrzeb.