Przyzwyczajonemu do odgórnego sterowania nauczycielowi z trudnością przychodzi odnalezienie się w nowej rzeczywistości, wymagającej od niego samodzielność:., wiedzy pedagogiczno-psychologicznej oraz twórczych kompetencji organizacyjnych, realizacyjnych i ewaluacyjnych. Aby szkoła mogła sprostać wyzwaniom teraźniejszości i przyszłości, powinna – podobnie jak cały system edukacji – stać się podstawowym instrumentem zmiany w modelach myślenia oraz działaniach jednostki. Szkoła jako organizacja i mikrosystem społeczny powinna przeobrazić się w szkołę wychowującą, będącą także autonomicznym podmiotem zdolnym do samoregulacji zgodnie z założeniami edukacji twórczej i humanistycznej.
